Her kültürün bez olayına bakışı farklı. Kimi ülkelerde bebeğin altı hiç bezlenmeden, annenin takibiyle doğru zamanda uygun yere bebeğin kakası veya çişi tutulabilirken, kimi yerlerde çocuklar 3 yaşına kadar bezle yaşayabiliyorlar. Doğrusu nedir bilmiyorum. Şartlar ve alışkanlıklar doğrultusunda hepsine katılabilirim. Ama bez sektörünün çok büyük olması bu konuya objektif bakmamı engelliyor. Ben de biraz içimden gelen sesi dinleyerek, biraz da araştırarak yeni bir yöntemle tanıştım. Bezsiz Bebek.
Ek gıdaya geçişle ortaya çıkan zor kaka yapma durumunu tesadüfi bir şekilde Tuna’nın klozete tutulması ve birden oraya kakasını yapmasıyla çözüme ulaştı. Ben de zaten kulağıma çalınan bu akımı biraz daha araştırmaya karar verdim. Bir kitabı varmış, önce onu edindim. Sonra Tuna’nın çiş veya kaka yapacağı zamanları tahmin ederek tuvalete tuttum onu. Çoğu sefer de doğru tahminle başarıya ulaştık. Yöntem oldukça özgür. Lazımlık mı, oluur; tuvalete tutmak mı, o da olur. Zaten bunun bir tuvalet eğitimi olmadığını üstüne basa basa belirtmişler. Bu sadece bebeğimizle aramızdaki tuvalet iletişimi. Sonra da alışverişe çıktık.
Tuna’nın Bezsiz Bebek Alışverişi:
IKEA’dan konunun özü şeklinde basit, yeşil bir lazımlık aldık. Lazımlığa oturunca çok rahatsız oldu ve ağladı. Olsun, mama sandalyesini de sevmemişti başta. Olur böyle.
e-bebek’ten klozet adaptörü aldık, ama bizim klozetimiz ilginç bir şekilde dikdörtgen olduğundan pek emniyetli olmadı.
Mothercare’den Külot, atlet ve alıştırma külotu aldık. Alıştırma külotu bebeğin ıslaklığı hissedebilmesi amacını taşıyor.
Bezsiz Bebek yöntemine dışarıdayken de devam ettim. Yemek yedikten sonra ya bezine ya da küçük bir bardak buldum ona tutuyorum. Bazen yapıyor, bazen de bezine yapıyor. Öyle deneme yanılma şeklinde ilerliyoruz bakalım. Evde daha kolay ama dışarı çıkınca onu tuvalete götürmeye üşeniyorum sanırım.
Bazen tüm günü alıştırma külotlarıyla geçiriyoruz. Genelde yemek sonrası, uyku sonrası çislerini tuvalete yaptırıyorum. Diğerlerinin zamanını tam kestiremediğimden kaçırmalar oluyor. Ama tuvalete tutunca ve çissss deyince genelde yapıyor. Tabii bunu günde 10 kere yapmak zorunda olmak beni biraz yoruyor. Çoğu zaman buna da üşeniyorum.
Kısaca bu yöntem bebeğe herhangi bir zorluk yaşatmazken asıl olay annede bitiyor. Bakalım daha neler olacak?