3,5 aylık olmasına rağmen şimdiden 6 aylık kıyafetlerini giydiğinden iyice büyümüş geliyor gözüme. 3 aylık kıyafetlerini tamamen kaldırdım.
Çığlıklar atmaya başladı bu sıralar. Evet benim sesim var, evet istediğim zaman çıkarabiliyorum..
Yılbaşından beri sabah uyanmak zor geliyor, yatakta emziriyorum. İkimiz de biraz daha uyuklama fırsatı buluyoruz böylece. Pek miskiniz.
Dilini sol tarafa götürüp çiğneme hareket yapıyor. Her sofraya onu da oturtmanın yararını böyle erkenden çiğneme hareketleri yapmasıyla görmüş oluyoruz. Bizi, özellikle de beni yemek yerken o kadar çok izledi ki.
Saçlarının yan tarafları da dökülüyor sonunda. Bu saç dökülme hikayesi önce tepedeki saçların dökülmesiyle başladı. Sonra yan üstler döküldü, şimdi de yan altlar. Bir tek ensedeki saçlar kaldı yenilenmeyen.
Kulaklarının arkasında sarı kabuklar olduğunu fark ettim bugün. Kulağının arkasında derin bir kıvrım olduğundan içi çok iyi kurulanamayabiliyor. Buna çok dikkat etmek lazım. Zira işte böyle pişik olabiliyor. Pişik için kullandığım kremi sürmektense Lansinoh’un meme ucu çatlakları için olan kremini sürdüm. İşe yaradı.
Bebekli arkadaşlarımla görüştüm bu sıralar. Tuna pek keyifleniyor arkadaşlarını görünce. Biz de bolca sohbet ediyoruz. Elbette bütün konu bebekler. Neden bu kadar çok konuşma ihtiyacı hissediyoruz acaba? Don Draper dün Madmen’de “Neden herkes her şey hakkında konuşuyor?” diye sordu. Eğer hiç konuşmayıp, konuştuğumda da Don Draper gibi konuşacaksam bana uyar, çok cool..